హ్యాపీ ఫ్రెండ్ షిప్ డే

పయనించే షిప్పే friendship రా అని ఒక పాట లో అన్నట్టు మన జీవిత ప్రయాణం లో  ఫ్రెండ్ కూడా పడవలాంటి వాడే,,మంచి ఫ్రెండ్ ను సెలెక్ట్ చేసుకుంటే మన ప్రయాణం ఆనందం గా,ఎన్ని అటుపోటులు వచ్చిన ధైర్యం గా మనోబలం తో గమ్యాన్ని చేరుకుంటాము,అదే సర్వ అవలక్షణాలు ఉన్న ఫ్రెండ్ తో స్నేహం చేస్తే వాడికి ఉన్న అన్నీ దుర్గునాలు మనకు అలవడి మన జీవితం అధోగతి పాలు అవ్వాల్సిందే,సగం జీవితం అయిపోయాక అరె ఇలాగ అయిపోయామే అని పొరపాటు పడేకంటే ముందుగానే జాగ్రత్త పడటం చాలా మంచిది.ఆరు నెలలలో వాడు వీడు అవుతాడు అన్నట్టు మన సహచరుల లక్షణాలు,హావభావాలు మనకు తెలియకుండానే మనం అలవారుచుకున్టాము,ఎంతమందిని చూడటంలేదు ఫ్రెండ్స్ వల్లన చెడు అలవాట్లు లోనయినవాళ్ళను.మంచి గా మనలను encourage చేసి,మన పనులలో తప్పు ఒప్పులు చెప్తూ,సదా మనకు మంచి చేకూరాలని తలచే వారితో మన జీవితాంతం friendship చేయొచ్చు,అలాంటివాడు మన ఫ్రెండ్ అని చెప్పుకోటానికి కూడా మనకు ఎంతో ఆనందం గా ఉంటుంది,బాధ వచ్చిన మనతో పంచుకోవటానికి,సపోర్ట్ ఇవ్వడానికి ఒక ఫ్రెండ్ ఉన్నాడు అనుకుంటే ఎంతో హైగా అనిపిస్తుంది.అందరికి అలాంటి మంచి సన్నిహితులు ఉండాలి అని కోరుకుంటున్నాను.
                                                HAPPY FRIENDSHIP DAY TO ALL  

నాలో సుపరిచితుడు

హా ఏంటి ఈ టైటిల్ అనుకున్నారా?? నిజమేనండి ఎందుకో మొన్న ఈ సినిమా చుస్తే అనిపించింది.నాకు కూడా ఇలాంటి multiple personality ఉందేమో అని.నాకేంటి గట్టిగ ఆలోచిస్తే అందరి లొనూ ఉంటుంది ఇలాంటి వేషాలు.ఎలాగంటారా వినండి చెప్తాను.
శుక్రవారాలు,పండగలు,వ్రతాలు వచ్చిన రోజుల్లో చక్కగా సాంప్రదాయం గా చీరెలు కట్టి,కాళ్ళకు పసుపు పూసుకుని,మడి వంట  చేసుకుంటూ,స్తోత్రాలు చదువుతూ,పెద్ద కుంకుమ పెట్టుకుని  రామం టైపు లో అమాయకం గా భక్తీ బావం తో ఉంటాను,,అదే శ్రీవారు ఏ బర్త్డే పార్టీ కో,imax లో సినిమా కో,ఇంకా మరి pub కో,disco కో వెళ్దాము అన్నారనుకోండి చెప్పేదేముంది,మెరుపు తీగ లాగా ఫాస్ట్ గా modern గా రెడీ అయ్యి ఏదో మనకు సూట్ అయ్యే వేషం లో ఏ గాగ్ర నో,చుడిదార్ నో,వర్క్ sarees నో  ,jeans నో  ఏదో మొత్తానికి ఫుల్ posh posh గా రెడీ అయ్యి remo లాగా తయారవుతం.అప్పటి దాక కాళ్ళకు పూసిన పసుపు కూడా శుభ్రం గా కడిగేస్తాం,పెద్ద బొట్టు తీసేసి  ఏదో తలక్కు,చమక్కు బొట్టు పెట్టేస్తాం కనీ కనిపించకుండా,,చిన్న గొలుసు వేస్తాం మరేమి చేస్తాం jeans మీద బాగోదు కదా అలాంటివన్నీ,మరి కొంచెం modern లుక్ ఇవ్వాలి గా.
ఇంక అపరిచుతుడు ఎప్పుడూ వస్తాడా అస్సలు హీరో అనుకుంటున్నారా??? హహహ అదెప్పుడు ఉండేదేగా మనలో..మనకు ఎవరి మీద అయినా  కోపం వచ్చిందనుకోండి వెంటనే మన గొంతు మారిపోతుంది గా,,కోపం నషాళానికి ఎక్కుతుంది,,అదే శ్రీవారి వలన కోపం  వచ్చిందనుకోండి మరీ ఎక్కువ ప్రదర్సించలేము గా అందుకే నేను వేసే శిక్ష (మరీ పెద్ద మాట అయ్యింది కదా) స్వయం పాకం అదేనండి కుంభి పాకం లాగా.నాకు కోపం వచ్చింది అని ధైర్యం గా చెప్పలేము కదాభయం,ఏదో ఆలోచనలతో ఉండి వంట చేస్తానా కూరల్లో మర్చిపోయి రెండు సార్లు ఉప్పు వేస్తాను  ఇంకేముంది,మరీ కోపం వస్తే కొంచెం కారం వేద్దాం అనుకుంటూనే ఎక్కువ పడిపోతుంది,అందుకే ఎప్పుడైనా కూరల్లో కారం ఎక్కువైతే అంటారు ఇవ్వాలేమి అనలేదే నిన్ను.మంట గా ఉందేటి కూర అని,మరీ సినిమాల్లో హీరో కాబట్టి అన్నీ శిక్షలు వేసేస్తాడు కోపం వస్తే.మనం మాములు మనుషులం కదా మరి మనం చేయలేం గా అవి,గరిటెల దడ దడ ఇంకొక శిక్ష,అదేనండి శుల దండన లాగా. ఎం చేస్తాం కోపం వచ్చినప్పుడు ఇంట్లో గిన్నెలన్నీ దబ దబ వాటంతట అవే పడిపోతుంటాయి,కావాలని పడేయకపోయినా కొంచెం సౌండ్ వచ్చేట్టు గట్టిగ పెడ్తామాయే,సౌండ్ కన్నా తెలుస్తుంది గా మనం hurt అయ్యామని,,గబక్కున పింగాణి కప్పు పగిలిపోయిందే అనుకోండి అయ్యో మళ్లీ అపరిచుతుడు కాస్త తుస్స్ మని వెళ్ళిపోయి మాములు మనిషి అయిపోయోతాను.ఇంకా నయం కదండీ నేను ఆయన మీద విసేరవేయటం లేదు,,కాస్త నయమే,
అపరిచుతుడు కాసేపు అలా వచ్చి ఇలా వెళ్ళిపోతూ ఉంటాడులెండి,ఎక్కువసేపేమి ఉండదు,అప్పుడప్పుడు ఈ మూడు వేషాలలో మారుతూ ఉంటాను 
అందుకే నాకు ఆ సినిమా చుస్తే ఏముంది మామూలే కదా అని అనిపిస్తుంది,కాకపోతే మరీ శిక్షలు ఎక్కువ వేస్తుంటాడు అంతే.అందులో హీరో కు పాపం తను ఇలా మారుతున్నాడని తెలియదు కాబట్టి అపరిచుతుడు అయ్యాడు.నాకు తెలుసు గా నేను మారే పాత్రలు. అందుకే నేను సుపరిచితుడు..

నా చేతి పాకం

మొన్న మా కజిన్ భోజనం  చేస్తూ నీ చేతి  వంట  భలే బాగుంది,పెళ్లి కి ముందే వంట బాగాచేసేదానివా అని అడిగింది,మా వారు కూడా మా ఆవిడ వంట బాగా చేస్తుంది అని ఈ మధ్య బాగా బిరుదులు ఇచ్చేస్తున్నారు,ఇంక అలా మాటల్లో టాపిక్ వచ్చి పెళ్లి అయినాక నువ్వు మొట్టమొదట గా చేసి పెట్టిన వంట ఏంటి అని అడిగింది.అడిగిన క్షణమే ఒక్కసారి ఫ్లాష్ బ్యాక్  కు వెళ్ళిపోయా
ఒక్క క్షణం నా ఆలోచనలను వెనక్కు మళ్ళించా,
పెళ్లి అయినాక ఇల్లు వెత్తుక్కుని మేము చేరేటప్పటికి ఒక మూడు నెలలు గడిచింది.అప్పటిదాకా బంధువుల ఇంటిలో ఉండేటప్పటికి వంట చేయాల్సిన అవసరం రాలేదు.ఏముంది వంట అంటే ఇంతేనా అని  అనుకునేదాన్ని,ఈ మాత్రం చేయలేమా  అనిపించేది.అస్సలు బాధలు మనం వంట చేసే టప్పుడే ఉంటుంది అని తర్వాత తెలిసింది.
ఇంట్లో చేరిన ఒక రెండురోజులు బయట తిన్నాం భోజనం.అన్నీ సరుకులు తేవటానికి కాస్త టైం పట్టింది. పైగా కొంచెం కొత్త కదా ఎందుకులే ఇబ్బంది పెట్టటం అని మా వారు అలా ప్లాన్ చేసారు.ఇవ్వాళ నేను ఇంట్లోనే చేస్తాను మీకు ఏమి ఇష్టం చెప్పండి వండుతాను అన్నాను ఆయన తో ప్రేమగా,"నాకు అన్నీ ఇష్టమే,అన్నీ కూరలు తింటాను,నీకు ఏది ఇష్టం బాగా అని నన్నే అడిగారు" అబ్బో నాకే ఫస్ట్ preference ఇచ్చారు అని ఎంతో మురిసిపోయా.నాకు బాగా ఇష్టం అయింది అంటే వండటం కూడా  కాస్తో కూస్తో వచ్చి ఉంటుంది లే అని ఆయన అభిప్రాయం అని నాకు తర్వాత అర్ధం అయింది.నాకు బెండకాయ కూర ఇష్టం అది చేస్తాను అని చెప్పా.సరే బెండకాయ Fry చెయ్యి అన్నారు,ఎంతసేపులే అని వంట ఇంట్లోకి ఉత్సాహం గా ఉల్లాసం గా బయలుదేరా,
అలసట తెలియకుండా ఉంటుంది వంట చేసేటప్పుడు అని మా వారు ఎంతో ప్రేమగా radio కూడా పెట్టారు,
సరే ముందు శుచి గా శుభ్రం గా చేయాలి అని బెండకాయలు అన్నిటిని నీళ్ళల్లో వేసాను,మా వారు అడిగారు అప్పటికి అదేంటి నీళ్ళల్లో ఎందుకు, తుడువులే మురికి ఏమి ఉండదు కదా అని.నాకేం తెలుసు బాగా శుభ్రం అవుతుయిలెండి అని గిన్నెడు నీళ్ళల్లో  వేసా,సరే ఒక్కక్కోటి తీసి కట్  చేయటం మొదలు పెట్టా,చాకు కు అంటుకుని బంకలు సాగుతోంది జిగురు,సరే పోతుందిలే అనుకున్నాను.Fry చేద్దామనుకుని కూడా ఎందుకు హెల్త్ కు మంచిది కాదు చక్కగా కుర లా చేద్దాం అని తిరగమాత వేసి ముక్కలుపెట్టి ముత  పెట్టాను,కొంచెం సేపు అయ్యాక చుస్తే మొత్తం జిగురు జిగురు గా ఉంది,
కొంచెం టెన్షన్ వేసింది అరె ఇదేంటి ఇలాగ ఉంది అని,సరే కొంచెం పాలో,పెరుగో వేస్తారు కదా అని సందిగ్దం లో పడి పాలు పోసి కలియపెట్టి ముతా పెట్టా.
మా వారు ఫోన్ చేసి అందరికి చెప్పారు మా ఆవిడ వంట చేస్తోంది ఇవ్వాళ అని,ఎంతో eager గా వెయిట్ చేస్తున్నారు నా వంట కోసం.
చివరికి అయింది అనిపించాను కూర,పప్పు చేశాను,,,
భోజనాల సమయం లో కంచం లో వడ్డించాను పప్పు,కూర,అన్నం.అన్నం తిందురు రండి అని పిలిచాను కొంచెం భయం భయం గా.అస్సలే మా వారికి  వంట వచ్చు.వంట వచ్చిన మగవాళ్ళతో మహా ఇబ్బందే.వంకలు మహా బాగా పెడతారు.మా వారు మంచి ఆకలి తో వచ్చారు.కూర కలుపుదాం అని కూర లో చేయి పెట్టారు అంతే టీవీ లో అప్పుడే ad  వస్తోంది  జోరసే లాగో హైస జోరసే లాగో హైస,.ఏ బంధన్ టుటెగా నహి అని ఫెవికాల్ ad వస్తోంది,దాని కి తగ్గట్టే ఆయన చేతి నుండి ఆ బెండ కాయ జిగురు వదలటం లేదు.
ఏమి అనలేక పాపం కళ్ళుమూసుకుని తినేసారు,తర్వాత చెప్పారు ఎలా చేయాలో కూర,
దాదాపు వంటలు అన్నీ ఆయనే నేర్పారు,మనం పెరిగినప్పటి నుండి చదువులతో సమయం గడిచి పోతుంది. హాస్టల్ లో ఉండటం,సో వంట చేసే తీరిక ఏది,పైగా ఇంట్లో మడి వంటలు,మహా నైవేద్యాలు,ఇంక మనకు చేసే ఛాన్స్ ఏది,
ఎట్లాగో ఇప్పటికి కాస్త ది బెస్ట్ అనిపించుకో డానికి మూడేళ్ళు పట్టిందనుకోండి,
ఇప్పటికి బెండకాయ కుర అంటే మాకు ఆ కూర గుర్తువచ్చి నవ్వుకుంటాం, అన్నం తినేటప్పుడు  టీవీ అయితే అస్సలు పెట్టవద్దు అంటాను మళ్లీ ఆ ad   వస్తుందేమో అని భయం వేసి.

మనోవేదన

"అమ్మా" అనే పిలుపు వినిపించేసరికి ఒక్కసారి ఉలిక్కి పడి చూసింది వందన.తన చుట్టూ ఎవ్వరు లేరు ఏదో ఆలాపన అని అనుకొని తన పని లో నిమగ్నం అయ్యింది.మళ్లీ అమ్మా అనే పిలుపు వినిపించి ఎవ్వరు అది అని పిలిచింది కంగారుగా,,నేనమ్మా నీ బొజ్జలో ఉన్న పాపాయినమ్మ అని ముద్దు ముద్దు మాటలతో పలికింది ఒక స్వరం.వందన అప్పటికే తొమ్మిదవ నెల గర్భవతి.డాక్టర్ వారం లో ఆపరేషన్ చేయటానికి డేట్ ఫిక్స్ చేసింది.
తన పాప తనతో మాట్లాడుతోంది అని ఒకింత సంబ్రమాశ్చర్యాలకు లోనయింది వందన.తను అప్పుడప్పుడు అలాగే తన పాప తో మాట్లాడుతూ ఉంటుంది.అలాంటిది పాప తనతో మాట్లాడేటప్పటికి ఆనందం పట్టలేకపోయింది.
"నా బంగారు తల్లి నా,ఏంటమ్మా  ఇంకా బజ్జోలేదా" అని అనునయం గా అడిగింది వందన."లేదమ్మా ఎందుకో భయం గా ఉంది,నిద్ర రావటం లేదు,బాధ గా ఉంది"అది ఆ పసి హృదయం."నీకు బాధలేంటి అమ్మా,హాయ్ గా నిద్ర పో"అని లాలించింది వందన."కాదమ్మా ఇంక నేను ఒక వారం లో వచ్చేస్తా కదా అందుకే దిగులు గా ఉంది"అన్నది పాప."బాధ ఎందుకమ్మా నేను ఉన్నాను కదా,నీకు ఏలోటూ రానివ్వను,అన్నీ కొనిపిస్తాను,నా కంటి రెప్ప లా చూసుకుంటాను" అని తన ప్రేమనంతా కూడకట్టుకుని  మాటల్లో చెప్పింది."అడిగినవన్నీ కొనిస్తావమ్మా నువ్వు నాకు తెలుసు కానీ నువ్వే ఉండవు కదా నాతొ ఆడుకోవటానికి,నీ వొళ్ళో కూర్చోపెట్టుకుని జోకొట్ట టానికి" అని బాధ గా అంది పాప,అదేంటమ్మ అలాంటావ్,నిన్ను వదిలి నేను ఎక్కడికి వెళ్తాను అని ధైర్యం చెప్పింది వందన."నిన్ననే కదా అమ్మా నువ్వు అన్నావ్ ఇంక మూడు నెలలే ఉంది నా లీవ్. తర్వాత కేర్ సెంటర్ లో చేర్చుదాం అని,ఆ కేర్ సెంటర్ ఆంటీ ని కూడా కలిసావ్ కదా అమ్మా,ఎన్ని వేలయిన పర్వాలేదు మంచి దానిలో చేర్చుదాం అన్నావ్ కదమ్మా,అక్కడ ఉన్న  పిల్లలందరి లొనూ నవ్వే లేదు,అందరూ భయం భయం గా ఉన్నారు,అమ్మ కావాలి అని ఏడుస్తున్నారు.కొట్టి మరి తినిపిస్తోంది అమ్మా ఆయా అన్నం ఒక బాబు కు,చక్కగా అమ్మ చేతి గోరుముద్దలు తినాలి అని ఉంటుందమ్మ నాకు,నాకే కాదు నాలాంటి పిల్లలందరికీ ఉంటుంది. కాసేపన్నా అమ్మవొడిలో  కూర్చోవాలి అని,ఆ వెచ్చదనం ను ఆస్వాదించాలి అని అనిపిస్తున్దమ్మ నాకు.ఉదయం నుండి సాయంత్రం దాక జైల్లో ఉన్నట్లు ఉంటుంది.రాత్రి కి ఎప్పటికో వాస్తావ్ నాకేమో నిద్ర వచ్చేస్తుంది.నీతో ఆడెదెప్పుడు,నా చిలిపి చేష్టలను ,నా ప్రతికదలికను నువ్వు చూసి ఆనందించేదేప్పుడు ,నన్ను స్వేచ్చగా నీ కడుపు లో కూడా ఉండనియట్లేదు నువ్వు నేను ఎప్పుడు రావాలో కూడా నువ్వే మంచి రోజు నిర్నయించేసావు,,ఇదెక్కడి న్యాయం అమ్మా,ఇదివరకు బయటి ప్రపంచం చూడాలి అని ఉవ్విళ్ళూరే వాళ్ళు ట కడుపులో పాపాయిలు,కానీ ఇప్పుడు నాకు రావాలి అంటేనే భయం వేస్తోందమ్మ" అంటూ కళ్ళనీళ్ళు  పెట్టుకుని బోరున ఏడ్చింది చిట్టి తల్లి,,,

గబక్కున మెలకువ వచ్చింది వందన కు.చుట్టూ చుస్తే ఎవరు లేరు,వందన భర్త ఇంక నిద్రలోనే ఉన్నాడు,అయితే ఇప్పటి దాక తను పాప తో మాట్లాడిందంతా కలలో కాబోలు అని అనుకున్నది,,ఏంటి అంత కంగారు గా లేచావ్ అంటూ లేచాడు వందన భర్త,"ఏమి లేదండి,నేను ఒక ఏడాది అన్న నా లీవ్ ని extension చేస్తాను,ఈ జాబు కాకపోతే నాకు వేరే జాబు వస్తుంది, పాప కు నేను కాకబోతే ఎవరు చూస్తారు,నాకు ఆ creche నచ్చలేదు.పాపను స్వేచ్చగా,నా కళ్ళ ఎదురుగానే పెంచుకుంటాను,దాని ప్రతి అడుగు నేను ఎంజాయ్ చేయాలి,నా పాప ను నేనే కన్నుల్లో పెట్టుకుని చూసుకోవాలి"అని ఉద్వేగ భరితమయి కళ్ళ నీళ్ళతో భర్త ను అడిగింది వందన,"అలాగే అలాగే చేద్దాం లే దానికోసం ఎందుకు కంగారు పడుతున్నావ్,నీకు ఇష్టం అయినప్పుడే జాబు లో చేరుదువు గాని" అని భరోసా ఇచ్చాడు భర్త.ఇంక ఏ దిగులు లేదులే హాయ్ గా బజ్జో అని మనసులో అనుకుని పొట్ట మీద చేయి వేసుకుని నిశ్చింత గా నిద్రపోయింది వందన.



ఉద్యోగం చేసే ప్రతి మహిళ కు ఉండే బాధే ఇది,కానీ ఒక్క ఏడాది లీవ్ తీసుకున్నంత మాత్రానా మనం ఏమి కెరీర్ లో నష్ట పోము కదా,పిల్లలా మానసిక ఎదుగుదల చక్కగా ఉంటుంది తల్లి దగ్గర పెరిగితే,,నేను కూడా ముందు ఎక్కడో ఒక చోట పెడదాం లే బాబు ను అనుకున్నాను,కుదరక నేనే జాబు మానేసాను,,మళ్లీ ట్రై చేయొచ్చు,కానీ ఈ మధ్యనే తెలుస్తోంది అమ్మ ఎంత important నో  first one year  చైల్డ్ growth కు.

విచిత్రం

ఇవ్వాళ  తొలిఎకాదసి    కదా  అంటే  ఇవ్వాళ  నుండి  మనకు  తెలుగు  క్యాలెండరు  ప్రకారం  పండగలు  మొదలు  అవుతాయి    అని  అనుకొని  పాత  నెలల లో  ఏమి  లేవా  పండుగలు  చూద్దాం  అని  తిరగేసా  క్యాలెండరు  ను ,,,ఇప్పటిదాకా  మనం  observe చేయని  విషయం  ఒకటి  వచ్చింది  ఈ  నెల చూడండీ

4 saturydays
4 sundays
4 mondays
4 tuesdays
4 wednesday
4 thursdays
4 fridays
ఉన్నాయి,,ఇప్పటిదాకా ఏ నెలలోనూ ఇలా రాలేదు ,,,,భలే విచిత్రం గా ఉంది కదా..

Wrong address

ఒక  అతను ఆఫీసు పని మీద వేరే ఊరు వెళ్లి ఒక హోటల్ రూం లో దిగాడు.రూం లో కంప్యూటర్ ఉండేటప్పటికి క్షేమం గా చేరాను ఇక్కడికి అని మెయిల్ ఇద్దాము wife కు అని మెయిల్ టైపు చేసాడు..పొరపాటున మెయిల్ id తప్పు టైపు చెయ్యటం జరిగింది.అది చూసుకోకుండా అతను మెయిల్ పంపించేసాడు.

వేరే దేశం లో ఉన్న ఒక మహిళ తన భర్త మరణించితే  funeral కు అటెండ్ అయ్యి వచ్చింది.కొన్ని రోజులు అయింది కదా మెయిల్స్ ఓపెన్ చేసి బంధువులు ఏమైనా మెసేజ్ ఇచ్చారేమో అని మెయిల్స్ ఓపెన్ చేసింది.
మొట్ట మొదట ఉన్న మెయిల్ ను చూసి షాక్ అయ్యి కింద పడిపోయి స్పృహ కోల్పోయింది,,,ఇంతలో ఆమె కొడుకు వచ్చి ఏమయింది అని చుస్తే కంప్యూటర్ లో మెయిల్ కనిపిస్తోంది...ఏంటి అది అని చూసాడు...ఆ మెయిల్ ఏంటి అంటే...



To: My Loving Wife
Subject: I've Reached

I know you're surprised to hear from me. They gave computers here, and we are allowed to send e-mails to loved ones.
I've just reached and have been checked in.
I see that everything has been prepared for your arrival tomorrow.
Looking forward to seeing you TOMORROW!
Bye Bye

దాగుడుమూత

దాగుడుమూతల  దండాకోర్ ..పిల్లి  వచ్చే  ఎలుక  బద్రం..గప్ చుప్ ..గప్ చుప్  

New Ads

Boy - "I am a PB boy"
Girl - "I am a PB gal" 

"Badte bacho ke liye complete software  -Powerbuilder "

" Software ki raksha karta hein Norton Anti virus.... Software hai jaha, Norton Antivirus hein vaha..." 

Progect Manager - "Power objects is the secret of my programs"
Programmers - "Our programs"  

Husband - Thak gaya hoon mein
Wife gives him instant coffee and says
To create instant miracle....Use Oracle ! 

It takes 15 trees to produce the amount of paper that we use to write our exam once (excluding supplementary). Join us in promoting the noble cause of saving trees.
                                                        Say NO to EXAMS

ahh what an "idea "  Sir ji ...

 

  

అనుబంధాలు

"ఛీ  ఛీ..వెధవ ప్రయాణం..అమెరికా నుండి ఇండియా కు ఏమీ  శ్రమ లేకుండానే వచ్చాం కానీ ఇక్కడనుండి పక్కన ఉన్న విజయవాడ కు వెళ్ళినందుకు ఒళ్ళు హూనం అయిపొయింది," అని ఇంటి లోపలకు వస్తూనే ప్రకాశం చిందులు తొక్కాడు,,ఏమైంది రా అంత విసుగ్గా ఉన్నావ్,,దర్సనం బాగా జరగలేదా అని తండ్రి అడిగాడు,,"ఒకటనేమిటి లే అన్నీ అన్ని గా నే ఉన్నాయి.ఈ రోడ్లు ఎంత గుంటలు పడిపోయి ఉన్నాయి,,మన గవర్నమెంట్ వాళ్ళకు ఏమి కనపడవా?"  అని.కాస్త మెయిన్ రోడ్ వరకు కొంచెం ఇబ్బంది తర్వాత హై వే వేసారు కదరా రూట్  బానే ఉంటుందే..అని సర్ది చెప్పపోయాడు తండ్రి పరంధామయ్య.,"ఆ కొంచెం లో కొంచెం నయం లే,,అయినా ఒక్కళ్ళు కూడా ట్రాఫ్ఫిక్ సెన్స్ పాటించరు,,ఆ సిగ్నళ్ళు కూడా పని  చేయవు,అందుకే ఆన్ని ప్రమాదాలు మన దేశం లో,ఈ కాస్త ప్రయానానికే పిల్లలు ఎలా హైరానా పడ్డారో  చూడండీ " అని చిర్రు బుర్రు లాడాడు ప్రకాశం తన పదిహేనేళ్ళ పిల్లలను చూపించి.."ఇంత చిన్న దానికే అలా హైరానా పడితే ఎలారా,,అయినా మీరు వెళ్ళింది కారు లోనే కదా.బస్స్ లో ఏమి కాదు కదా??" అని చిరుకోపం గా అన్నాడు పరంధామయ్య.
(ప్రకాశం గత పదేళ్లుగా అమెరికా లోనే సాఫ్ట్వేర్ ఇంజనీర్ గా ఉద్యోగం చేస్తున్నాడు,,పిల్లలు అక్కడే చదువుకుంటున్నారు,,తల్లిదండ్రులు ను చూద్దాం అని ఒక నెల సెలవు పెట్టి సొంత ఊరు  కు వచ్చాడు,,వాళ్ళది విజయవాడ కు దగ్గర లోని పల్లెటూరు..)
తండ్రీ  కొడుకులు కలిసి దేశాన్నేమీ ఉద్దరించక్కర్లేదు కానీ, అన్నం వడ్డించాను రండి అని లోపల నుండి పిలిచింది ప్రకాశం తల్లి పార్వతమ్మ.
గ్లాస్సు లో ఉన్న మంచినీళ్ళను చూసి "ఛి dirty water ,,i dont want this " అని అన్నది ప్రకాశం చిన్న కూతురు..అమ్మా రేపటినుండి మినెరల్ వాటర్ తెప్పించండి...మీరు కూడా ఇలాంటి నీళ్ళే తాగుతున్నారా? ఆరోగ్యం పాడవుతుంది,,చూడండీ ఎలా ఉన్నాయో" అని అసహ్యం గా మొహం పెట్టి అన్నాడు ప్రకాశం..పార్వతమ్మ మొహం చిన్నబుచ్చుకుంది..వెంటనే పరంధామయ్య అందుకుని"నువ్వు చిన్నప్పుడంతా తాగింది ఈ నీళ్ళే కదరా,,ఇప్పుడు ఉళ్లో ఉన్న వాళ్ళు అందరూ కూడా ఇవే గా తాగేది,కొత్తగా చెప్తున్నావ్" అని మందలించారు.ఇంక మరుసటి నుండి కొడుకు బాధ భరించ లేక mineral water తెప్పించ సాగాడు పరంధామయ్య.
ఇలాగె ఇబ్బందులతో కొన్ని రోజులు గడిచినాయి.
సుమ్మెర్ కావున ఎండలు బాగా ఉన్నాయి..లోపల పడుకోలేక ఒక రోజు ఆరుబయట మంచాలు వేసుకొని పడుకున్నారు ప్రకాశం ఫ్యామిలీ.పరంధామయ్య గారు,పార్వతమ్మ ఎప్పుడూ చెట్ల కిందే ఆరుబయట వసారా లో పడుకుంటారు చల్లని గాలి కోసం,వాళ్ళు ఈ ఫ్యాన్ గాలిలో ఇమడలేక..తెల్లారి లేచేసరికి ప్రకాశం కూతురి వొంటి నిండా దద్దుర్లు వచ్చేసాయి,రాత్రి బయట పడుకున్నందుకు దోమలు బాగా కుట్టేసాయి,"అందుకే మేము రాము మీరు ఒక్కరే వెళ్లి రమ్మంటే నా మాట విన్నారు కాదు చూడండీ ఏమయిందో అని" ఇంగ్లీష్ లో ప్రకాశం మీద మండిపడుతోంది ప్రకాశం భార్య..ప్రకాశం ఏమి చేయాలో తెలియక తండ్రి మీద ఎగిరాడు" చూడండీ ఏమయిందో,,అప్పుడప్పుడు ఎంతో కొంత డబ్బు పంపిస్తూనే ఉన్నాగా ఒక AC అన్నా కొనలేకపోయారా??ఈ దోమలు,ఈగలు ఏంటి మనతో పాటే మనుషులు లాగా తిరుగుతున్నాయి పగలు రాత్రి,,అస్సలు శుభ్రం ఉండదు,,అందుకే నాకు ఇండియా రావాలి అంటే ఇష్టం ఉండదు,,ఏమీ సౌకర్యాలు ఉండవు,,మీరేమో ఊరికే రండి రండి అంటారు,,ఇంక మళ్లీ ఒక పదేళ్ళ వరకు రమ్మనకండి.."అని విరుచుకుపడ్డాడు,,
పాపం పరంధామయ్య,పార్వతమ్మ లు బాగా బాధపడ్డారు,అయ్యో మనమేకదా వాళ్ళని రమ్మన్నది అని.
భారం గా రోజులు గడిచాయి ప్రకాశం కు..
వెళ్ళాల్సిన రోజు రానే వచ్చింది..
"నాన్న మీరు మమ్మల్ని రమ్మని ఫోన్ చేసిన ప్రతిసారి రమ్మని చెప్పేవారు.నాకు కూడా మిమ్మల్ని చూడాలనే ఉంటుంది..కానీ దగ్గర ఊళ్లు కాదు కదా ఊరికే వచ్చిపోవటానికి,,,అయినా వచ్చాక ఇన్ని ఇబ్బందుల తో మేము ఇక్కడ ఇమడలేము,,మేము వచ్చి ఇబ్బంది పడి దాన్ని చూసి మీరు బాధ పడి,ఎందుకు నాన్నా  ఇవన్నీ,,హాయ్ గా ఫోన్ లోనే మాట్లాడుకుందాము,మీరే రావటానికి ఏర్పాట్లు చేస్తాను ఈ సారి,అప్పుడు ఎవ్వరికి ఇబ్బంది ఉండదు,అక్కడ జీవితానికి అలవాటు పడిపోయాము మేము ఇక్కడ ఉండాలి అంటే కొంచెం ఇబ్బందే అవుతుంది,సారీ నాన్నా " అని తను చెప్పదలుచుక్కన్న నాలుగు ముక్కలు చెప్పేసాడు ప్రకాశం.
ఈ మాటలకు బాధపడి పరంధామయ్య "నిజమే రా,,మేము నీ చిన్నప్పుడు ఎన్నో కష్టాలు,చిన్న చిన్న కోరికలు కూడా కాదనుకుని నీకు అడిగినవి అన్నీ కొనిచ్చాము,ఆ బాధలు కూడా ఎంతో ఆనందిచాము,ఎందుకంటే నా కొడుకు కోసం అని అనిపించేది,,ఇప్పుడు ముసలివారము అయిపోయిన మాకోసం ఒక్క నెల కష్టాని ఒర్చుకోలేకపోతున్నవా?? చిన్నప్పటినుండి పిల్లలకు తాతయ్య,నానమ్మ అని అప్పుడప్పుడు అన్నా  మా గురించి బాగా చెప్తేనే వాళ్ళకు మా మీద అభిమానం,ప్రేమ కలుగుతాయి,ఇక్కడ ఉన్న నెల రోజులలో ఏ నాడు వాళ్ళు తాతా ఆని ఆప్యాం గా మా దగ్గరికి వచ్చింది లేదు,మనం చెప్పే దాన్ని బట్టే మన పిల్లల నడవడిక ఉంటుంది,మన వాళ్ల కోసం అంటే కొంచెం కష్టాన్నైనా ఇష్టం గా భావిస్తాము,పోనిలే బాబు మీరు రావద్దులే ఇక్కడకు,వచ్చి ఇబ్బంది పడటం ఎందుకులే,ఈ శేషజీవితం ఇక్కడే ఇలాగే గడిపేస్తాం,ఇక్కడ అంతా మాకు అలవాటు అయినదే కదా,మాకు ఇంతే ప్రాప్తం అనుకుంటాం,,"అని బాధాతప్త హృదయాలతో వీడ్కోలు పలికారు,.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
మన నిజ జీవితం లో ఇలాగా చాలా మందినే చూస్తూ ఉంటాము,అక్కడ అలవాట్లకు అలవాటు పడి ఇక్కడ adjust కాలేక నిజం గానే చాలా బాధ పడుతుంటారు,అంత దాక ఎందుకు మనమే ఈ నగర జీవితానికి అలవాటు పడి ఒక్క నాలుగు రోజులు పల్లెల్లో అది కూడా మనం పుట్టి పెరిగిన మన పల్లెటూరు లో ఉండాలి అంటేనే adjust కాలేకపోతున్నాము,మన వాళ్ళే వాళ్ళు అని అనుబంధం పెంచుకుంటే ఎంతటి కష్టాన్నైనా ఇష్టం గా భావించవచ్చు,,పెద్దవాళ్ళు కొంచెం అర్ధం చేసుకోవాలి,చిన్న వాళ్ళు కూడా కొంచెం adjust అవ్వాలి పరిస్థితులకు అపుడే బంధాలు అనుబంధాలు కలకాలం నిలుస్తాయి.

చిరుజల్లులు

ఇవ్వాళ ఉదయం నుండి సన్నగా వాన పడుతూనే ఉన్నది.ఇలాగ చిరుజల్లులతో పడే వాన లో తడవటం భలే సరదాగా ఉంటుంది.
మా చిన్నప్పుడు మా ఎదురింటి అంకుల్ వాన పడ్తుంటే చక్కగా చిన్న తువ్వాలు వొంటికి చుట్టుకుని చిన్న బెంచ్ తెచ్చుకుని హాయ్ గ వాన లో వేసుకుని కూర్చునేవారు, వాన నీరు చాలా స్వచ్చమైన నీరు.ఏమి జలుబులు చేయవులే సరదాగా మీరు రండి అని పిలిచేవారు,,మాకు కూడా అలాగా వాన లో తడవాలి  అనిపించేది.కానీ మా అమ్మపడనిస్తే గా.
వాన తడికి మట్టి నేల అంతా తడిసి ఒక రకమైన కమ్మని వాసన వచ్చేది.
వానలో వెళ్తే జలుబోస్తుంది,జ్వరం వస్తుంది,బడి ఎగ్గొట్టటానికి ఇది ఒక వంక  అని నాలుగు గదిమి లోపల కుర్చోమనేది అమ్మ.
ఎప్పుడైనా బడి నుండి ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు వాన పడితే ఆ పుస్తకాలను నెత్తి మీద పెట్టుకుని పరుగులు పెట్టేవాళ్ళం,పుస్తకాలు తడవకుండా వాటి మీద అట్ట (righting pad) ను పెట్టేవాళ్ళం.
వేడి వేడి మొక్కజొన్న పొత్తులు తింటూ,వాన నేలల్లో చిందులు వేసుకుంటూ సరదాగా ఇంటికి వెళ్ళేవాళ్ళం.
అలాంటివి అన్ని తలుచుకుంటే మళ్లీ అలాంటి రోజులు వస్తే బాగుండు అనిపిస్తుంది,అవన్నీ బాల్యం లోని మధుర స్మృతులు.

నా బ్లాగు కధ

"బ్లాగు అంటే " ఏమిటి అస్సలు.అందరూ బ్లాగులు రాసేస్తున్నారు అని అనుకున్నాను.నీకు కూడా "మంచి కాలక్షేపం" అవుతుంది "ఆలోచించండి" అని "మా వరలక్ష్మి" నా "పుట్టిన రోజు " నాడు మంచి "Idea " ఇచ్చింది. "అనుకోకుండా కొన్ని రోజులు" తర్వాత "గురుభ్య్యోన్నమః " అని మనసులో నే మా గురువు గారిని నమస్కరించుకొని "నా అందమైన ప్రపంచం" అనే నా బ్లాగు కు శ్రీకారం చుట్టాను.
మన సంస్కృతి గురించి  తెలియచెప్పే "పండగల విశేషాలు",నేను తీసిన "అందమైన ఫోటోలు",నేను రాసిన "కవిత"లు,"ఉత్తమ ఇల్లాలు" కు ఉండవలసిన లక్షణాలు ఇలా అన్ని రకాలు గా కొన్ని "తమాషా" గా,కొన్ని ఉపయోగకరమైనవి గా,కొన్ని "మనోభావాలు" పంచుకునేవి గా ఇలాగ రాద్దాం అని నిర్ణయించుకున్నాను.
మొదట్లో కొంత "మానసిక సంఘర్షణ" పడ్డాను.ఎంతో మంది "Great People " రాసే బ్లాగులు ఆదరిస్తారు కానీ నాది ఎవరు చదువుతారు అని..కానీ ఈ "కలికాలం" లో కూడా అలాంటి "అడ్డుగోడలు" ఏమీ లేవని మన బ్లాగు members ఈ బ్లాగు లోకం లోకి నాకు "తియ్యని ఆహ్వానం"  పలికారు.
ఇంతలో ఒక నెల గడిచింది."నెల బ్లాగు" కు "కొత్త హంగులు" చేద్దాం అని మెయిన్ ఫోటో ఉంది కదా దానికి "ఫోటో సవరణ" చేసాను.నా "బ్లాగు రిపోర్ట్" బాగుంది అని మన  నేస్తాలు "అక్షారాల బహుమతి" కానుక గ ఇచ్చారు..
అలా కొంత కాలం గడిచింది.
ఇంతలో "దసరాసెలవలోచ్చ్".."బస్స్ కస్సుబుస్సు" ఎక్కి "మా ఊరు" వెళ్ళాను,,బ్లాగు రాయటం మొదలు పెట్టాక "నా రాతలు-గీతలు" బాగా మెరుగుపడ్డాయి.."అమ్మ ప్రేమ" కు బహుమానం గా అమ్మ మీద నేను రాసిన "నా కపిత్వం"  ను "అమ్మ కు పుట్టినరోజు శుభాకాంక్షలు" గా వినిపించాను,,,
మేము అక్కడ ఉన్నప్పుడే  "లైలా తుఫాను" ట తుఫాను వచ్చింది,,,వాన వస్తే ముందు గానే మనకు రోగాలు పొంచి ఉంటాయి గదా,అందుకని ఈ "Flue affect" కు భయపడి మా "మగధీర" ను తీసుకుని అదేనండి మా బాబు ను తీసుకుని "పండగ హడావుడి" ముగియకుండానే బస్సేక్కేసాను..
కాలం ఇంకా వేగం గా పరుగులుపెట్టింది...
"summer లో సరదాగా"  గడపవచ్చని మా చుట్టాలందరూ బిల బిల మంటూ మా ఇంటికి "వచ్చేశారు...వచ్చేశారు",,సరే అందరమూ ఉన్నాం కదా అని "హైదరాబాద్ అందాలు" అన్నీ చూసాము..ఎన్నాళ్టికి కుదిరిందో.
,,, కాలం ఇంకా ముందుకు పోతోంది,,,
సడన్ గా నాకు ఒక thought వచ్చింది,అదీ ఈ మధ్యనే.బ్లాగులో ఎక్కువ posts రాసి "Guiness రికార్డ్స్ లో మన తెలుగు వారు" ఎవరైనా ఉన్నారా అని వెతికాను ,,తెలుగు వారు కాదు కదా అస్సలు ఎవరు లేరు,,,"నిన్న లేదు నేడు లేదు",,సో ఇక ముందు మనం ట్రై చేయొచ్చు కదా అని అనిపించింది,,వాళ్ళు కనక వోటింగ్ పెడ్తే నాకే మీ "vote plz ",,
ఇది నా "విజ్ఞప్తి" మీ అందరికి.,,అలా జరిగితే కనుక ఈ నా "జీవితం" ధన్యమవుతుంది.
ఇదండీ నా బ్లాగు మొదటి సంవత్సర "తీపి గుర్తులు"
      "రాబోయే సంవత్సరానికి స్వాగతం" పలుకుతూ .నా బ్లాగు ఇంకా ఇంకా ఎదగాలని దానికి మీ ఆశిస్సులు కోరుకుంటున్నాను.
.....................................................................................................................................
ఇది అంతా చదివి ఏంటి ఈ సోది అనుకున్నారా?? ఇక్కడ colors లో రాసిన పదాలు బ్లాగులో నేను రాసిన పోస్ట్  యొక్క టైటిల్స్.సో నా బ్లాగ్ బర్త్ డే కు ఇలా నేను రాసిన posts టైటిల్ తో వెరైటీ గ ఏమైనా చేద్దాం అనిపించింది,సో ఇలాగ చేసాను,మా బాబు ఫస్ట్ బర్త్ డే కు కూడా ఇలాగె ఒక్కొక్క month లో తీసిన ఫోటో పెట్టి 12 months వి ఒక ఫోటో లో వచ్చేట్టు గా పెట్టి frame కట్టించాము అదే ఐడియా ను ఫాలో అయ్యాను ఇక్కడ కూడా,
మీ అందరికి నచ్చింది నా కొత్త ప్రయోగం అని అనుకుంటున్నాను.
రెండవ సంవత్సరం లోకి శరవేగం తో దూసుకు వెళ్ళబోతున్న నా బ్లాగును ఆశిర్వదించాలి అని కోరుతున్నాను.

Over work

పోనిలే కదా ప్రాజెక్ట్ ఉంది అంటే నా laptop ఇచ్చాను వీడికి,,,nightout చేసి మరీ ప్రాజెక్ట్ చేసాడు..చివరికి ఎం చేసాడో చూడండీ......
...
..
...
...
,,,
..
..

వామ్మో నా mouse ను అరగకోట్టేసాడు దేవుడో....

అడ్డుగోడలు

"అమ్మా,, అమ్మా " అని అరుచుకుంటూ ఇంటి లోపలి వచ్చాడు పదిహేనేళ్ళ  సంపత్.
"ఏంటి రా  ఏమయింది,ఏంటి హడావుడి గ వచ్చావ్ " అని ఆదుర్దాగా వంట ఇంటి లోనుండి వచ్చింది సంయుక్త ,సంపత్ వాళ్ళ అమ్మ..
"అమ్మా ఇవ్వాళ ప్రొగ్రెస్స్ reports ఇచ్చారు,నేను prefinal లో క్లాసు సెకండ్ వచ్చానమ్మ,," అని ఎంతో సంతోషం గ వాళ్ల అమ్మ కు చెప్పాడు,,
"కంగ్రాట్స్ కన్నా,,ఇంక బాగా చదివి ఈ సారి ఫైనల్స్ లో క్లాసు ఫస్ట్ రావాలి,,నువ్వు బాగా చదువుతావు నాకు ఆ నమ్మకముంది నీ పైన " అని  ఆప్యాయం గా కొడుకు తల నిమిరింది.
క్లాసు లో ఫస్ట్ ఎందుకు రాలేదు,ఎప్పుడూ సెకండ్ రాంక్ ఏనా, ఇన్ని మర్కులేనా, అని ఎప్పుడూ నిరాసపరచకుండా మంచి మాటలతో encourage చేసే వాళ్ల అమ్మ అంటే సంపత్ కు ఎంతో ఇష్టం...క్లాస్స్ లో ఫస్ట్ ఎవరికి  వచ్చింది రా ఈ సారి అని అనునయం గా అడిగింది సంయుక్త
"నా ఫ్రెండ్ నే అమ్మ  రాజు, ఎప్పుడూ వాడికే వస్తుంది ఫస్ట్ రాంక్,,బాగా చదువుతాడు,,క్లాసు లో నాకు doubts ఉంటే ఎప్పుడూ వాడే చెప్తాడు"
"అమ్మ, అమ్మా ,రేపటి నుండి preparation holidays నే కదా వాడిని మన ఇంటి కి రమ్మని చెప్తానమ్మా, ఇద్దరం కలిసి చదివుకుంటాం అని" బ్రతిమిలాడుతూ  అమ్మ ను అడిగాడు సంపత్.
సర్లే అలాగేలే  అని ముక్తసరిగా సమాధానం ఇచ్చింది సంయుక్త..
                                                              ########################################
"ఏంటే ఈ మధ్య బాగా నాగాలు పెడుతున్నావు,,,ఈ నెల లో ఇది నాలుగవది,,,ఇట్లాగయితే పని మనేసేయ్యి,,,వేరే వాళ్ళు నాకు కుదరకపోరు,,,రాను రాను మరీ నెత్తికెక్కి కూర్చుంటోంది" అని వాళ్ల పనిఅమ్మాయి లక్ష్మి మీద రుస రుస లాడుతోంది సంయుక్త.
"వానలు పడుతున్నాయి కదమ్మా,,బాగా పడిసెం పట్టి వంట్లో నలత గ ఉన్నాదని  రాలేకపోయానమ్మ,," అని దీనం గా సమాధానం ఇచ్చింది పనిఅమ్మాయి.
"ఏదో ఒకటి వంక చెప్తుంది పని ఎగ్గొట్టటానికి,,బానే ఉన్నావు గా " అని దీర్ఘాలు తీసింది సంయుక్త
"పోనిలేవే పాపం, బాలేదు అంటోంది గా ఒక్క రోజే గా అని సమర్ధించ పోయాడు" సంయుక్త భర్త సందీప్
"మీరు ఊరుకోండి,,ఒక్క రోజు రాకపోయేసరికి ఇంటెడు చాకిరీ చేయలేక చస్తున్నాను...మీకే చెప్తారు బాగానే,,,అయినా ఎవరిని ఎక్కడ ఉంచాలో అక్కడే ఉంచాలి...పని వాళ్ళను పని వాళ్ల లాగానే చూడాలి" అని భర్త  మీద గయ్య్ మంది..
సంయుక్త వాళ్ళు కాస్తో కూస్తో డబ్బు ఉన్నవాళ్ళే,,భర్త software engineer గ జాబు చేస్తున్నాడు,,మంచి శాలరీ,,ఒక్క గానొక్క కొడుకు సంపత్..డబ్బుతో కూడిన అహంకారం కొంచెం ఎక్కువనే చెప్పుకోవచ్చు.పనివాళ్ళు అంటే కొంత చులకన భావం కూడా ఉంది,,పనివాళ్ళ కు గతి లేక వీళ్ళ దగ్గర పని చేస్తున్నారు అని భావిస్తుంది.అందుకే వాళ్ల మీద ఏదో ఒకటి అరుస్తూ తన ఆధిపత్యాన్ని నిరూపించుకుంటూ ఉంటుంది..
                                                                 ###############################################
"అమ్మా అమ్మా నేను చెప్పానే రాజు వీడేనమ్మా "అని తల్లి కు పరిచయం చేసాడు సంపత్
"నమస్తే ఆంటీ" అని రాజు వినయం గ అన్నాడు.
కాసేపు  కబుర్లు  ఆడినతర్వత  "ఎక్కడుంటారు మీరు..ఏమీ చేస్తుంటారు మీ నాన్నగారు" అని అడిగింది  సంయుక్త
"మా నాన్నగారు నా చిన్నప్పుడే పోయారండి...మా అమ్మే కష్టపడి నన్ను చదివిస్తోంది..టాలెంట్ టెస్ట్ లో ఫస్ట్ వచ్చానని నాకు Fee concession కూడా ఇచ్చారండి స్కూల్ వాళ్ళు  " అని బాధ గ తన దయనీయమయిన  పరిస్థితిని వివరించాడు రాజు.
"అయ్యో అలాగా ,,పోనిలే బాబు నువ్వేమి బాధపడకు,,,రోజు వచ్చి మా వాడితో కలిసి చదువుకో...ఇద్దరు మంచి మార్కులతో పాస్ అవ్వాలి " అని జాలి గుండెతో అన్నది."అరె చెప్పాను కదరా మా అమ్మా అందరిలా కాదు...అందరిని మంచి గా Encourage చేస్తుంది...మా మంచి అమ్మ " అని తల్లి ని ఆప్యాయం గ చుట్టేసాడు సంపత్.మీ అమ్మ ఏమి చేస్తుంది అని అడగాలి అని సంయుక్త అనుకుంది కాని  ఇంక అడగలేకపోయింది..అయినా ఏదో చిన్న జాబు చేస్తూ ఉండి ఉంటుంది లేకపోతె ఇలాగ priavte schools లో చదువు చెప్పించలేరు కదా అని తనలో తానే అనుకుంది..
     ఆ రోజు స్కూల్ Annual డే.,ఆ రోజు స్కూల్ ఫస్ట్,సెకండ్ వచ్చినవాళ్ళకు prizes  ఇస్తారు ఆ స్కూల్ యాజమాన్యం.సంపత్ కు సెకండ్ రాంక్ వచ్చింది అందుకని వాళ్ల తల్లిదండ్రులు ఎంతో ఉత్సాహం గ స్కూల్ కు విచ్చేశారు..ప్రైజ్ Distrubution  స్టార్ట్ చేసారు. "ఫస్ట్ ప్రైజ్ goes to రాజు అని announce చేసారు". రాజు కు ప్రైజ్ ఇస్తూ ప్రిన్సిపాల్ అభినందించారు."రాజు మన స్కూల్ లో చదవటం ఎంతో గర్వకారణం గా ఉంది నాకు.రాజు వాళ్ల నాన్నగారు చిన్నప్పుడే చనిపోతే వాళ్ల అమ్మ గారే  నాలుగు ఇళ్ళల్లో పనిచేసుకుంటూ  రాజు ను చదివిస్తున్నారు.ఆమె లాగా  తన పిల్లాడు  చదువు లేని వాడు కాకూడదు అని వాళ్ల అమ్మ రేయింబవళ్ళు కష్టపడింది...దానికి తగ్గట్టుగానే చిన్న వాడయినా రాజు అమ్మ కష్టాన్ని అర్ధం చేసుకుని చక్కగా చదివి ఫస్ట్ రాంక్ తెచ్చుకున్నాడు..మీరు కూడా బాగా చదివి మంచి రాంకులు తెచ్చుకోవాలి "అని రాజు గురించి మూడు ముక్కలు చెప్పారు..
రాజు ను మాట్లాడాల్సింది గా అందరు కోరగా రాజు "మా అమ్మ కష్టం చూసి నాకు బాధవేసేది,,అందుకనే పట్టుదలగా చదివేవాడిని...అమ్మ తో పాటు గా ఇంకొక అమ్మ కృషి కూడా ఉంది నా విజయం వెనుక. అది ఎవరో కాదు సంపత్ వాళ్ల అమ్మగారు అని చెప్పి ఆంటీ మీరు కూడా వేదిక పైకి రావాలి అంటీ  అని" గద్గద స్వరం తో పిలిచాడు,అందరూ కరతాళ ధ్వనులు చేస్తుండగా సంయుక్త వేదిక పైన కు వచ్చింది,"ఆంటీ మీరు ఇచ్చిన ప్రోత్సాహం వల్లనే నేను ఇంతవాడిని అయ్యాను ఆంటీ,మేము పేదవారము అని తెలిసి కూడా ఆంటీ ఎంతో మంచి మనసు తో నన్ను ఆదరించింది,సంపత్ ను ప్రోత్సహించినట్టే నన్ను ప్రోత్సహించింది,నిజం గ చాలా చాలా thanx ఆంటీ అని కాళ్ళ మీద పడ్డాడు",సంయుక్త ఏమీ జరుగుతోందో అర్ధం కాని అయోమయం లో ఉంది,ఇంట్లో ఉన్న పని అమ్మాయి మీదేమో తను ఎప్పుడూ కసురుతూ ఉండేది,పని వాళ్ళను తన బానిసలూ గ భావించేది,అలాంటిది ఒక పని అమ్మాయి కొడుకు ఇంత బాగా చదివి ర్యాంకు తెచ్చుకోవడం,అది తన దగ్గరే ఉండి చదువుకోవడం,ఆ అబ్బాయి తనను ఎంతో ఉన్నతమైన వ్యక్తి అని పొగడటం,ఇది అంతా ఏదో గందరగోళం లాగా అనిపించింది ఒక్క క్షణం..
పనివాళ్ళయినా ఏదో వాళ్ల పరిస్థితి బాగోలేక మన దగ్గర చేరారు తప్ప వాళ్ళేదో తక్కువ జాతివాల్లని,అంటరాని వాళ్ళని అలా మనం తక్కువ చేసి చూడడం తప్పు.వాళ్ళు మనలాంటి మనుషులే  అని అర్ధం చేసుకుని  మనసులోనే తన తప్పుకు పశ్చాత్తాప్పడింది.తెలియకుండానే తన కంటి లోనుండి నీరు జల జలా రాలాయి ,కాస్త తెప్పరిల్లి రాజు ను పైకి లేపి హృదయపూర్వకం గా దగ్గరకు తీసుకుంది.తన మనసులోని అడ్డుగోడను కూల్చేసి మనస్పూర్తి గా రాజూను అభినందించింది,,,
                                     .........................................................
ఏదో నాకు నచ్చినది,తోచినది ఎప్పటినుండో రాద్దాం అని అనుకున్నాను ఒక కధలాగా,లేదా కధానిక లాగా,ఇదిగో ఇప్పటికి కుదిరింది,ఎలా ఉందొ నా కొత్త ప్రయోగం కాస్త చెప్పండి,బాగుంటే,నచ్చితే భేష్ అనండి,లేదనుకోండి ఇంకా ఎలా ఉండాలో ఎలా రాస్తే బాగుండేదో నాలుగు అక్షింతలు వెయ్యండి,రెండో సారి రాసేటప్పుడు ఆ లోపాలు సరిదిద్దుకుంటా..

మా బాదం చెట్టు-కధా జగత్ పోటి

 

 కధా జగత్తు  లో కధలు చదువుదాము సరదాగా అని ఓపెన్ చేశాను ఇవ్వాలే..చాలా కధలు ఉన్నాయి ఏది చదువుదాము అని జస్ట్ ఒక సారి అలా చూసాను అన్నిటిని ...పేరు బట్టి కొంచం ఇంట్రెస్ట్ వస్తుంది నాకు,సో అలా చూస్తుంటే సడన్ గా మా బాదాం చెట్టు అని మల్లాది వెంకట కృష్ణ మూర్తి గారి కధ కనిపించింది,అరె బాదాం చెట్టు ఇదేదో చెట్టు గురించి రాసిన కధేమో అనుకుని చూద్దాం అని కధ చదవటం స్టార్ట్ చేశాను.

        అస్సలు ముందు ఇంట్రెస్ట్ ఎందుకువచ్చింది అంటే మా ఇంట్లో కూడా బాదాం చెట్టు ఉంది,మా తాతగారు పుట్టిన కాలం నాటిది,చాలా పెద్ద చెట్టు.మల్లాది గారు రాసిన వైనం అంతా చదువుతుంటే ఇదేదో నా భావాలే.నాకు ఇలాగె అనిపిస్తోంది మా చెట్టు ను చూసినప్పుడల్లా,అని మా చెట్టు గురించి కూడా చెబుతాము అనిపించింది.

         మేము కూడా చిన్నప్పుడు బాదం కాయలు కోసి బాదం పప్పులు బాగా ఇష్టం గా తినేవాళ్ళం,ఇప్పుడు ఉన్న పిల్లలు ఛి ఆ కాయ లోని పప్పులా తినేది అని అంటున్నారు,వాళ్ళకేమి తెలుస్తుంది బాదం కాయ ను కొట్టి దానిలో ని పప్పు ని తింటే ఉండే రుచి..ఎప్పుడైనా చెట్టు నుండి వచ్చిన పప్పు రుచి వేరు మనకు ప్యాకెట్లలో దొరికే బాదం పప్పు రుచి వేరు..

       చెట్టు మీద ఎప్పుడూ కాకులు,రామచిలుకలు,ఉడుతలు ఉంటూ ఉండేవి,ఆ కాకి ను చూపిస్తూ మాకు అన్నం పెట్టేది ట మా అమ్మ,,ఇప్పుడు నేను మా ఊరు వెళ్ళినప్పుడు మా బాబు కు ఆ చెట్టు దాని మీద ఉన్న కాకులనే  చూపిస్తూ అన్నం తినిపిస్తాను.పక్షులకి చెట్లే కదండీ నివాసాలు పాపం ఆ చెట్లను మనం నరికేస్తే వాటికి నివాసం ఏముంటుంది,,అందుకే పక్షి జాతులు అంతరించి పోతున్నాయి. మనంతట మనమే వాటిని నాశనం చేస్తున్నాం..

 "వెధవ చెట్టు. కూరా, పళ్ళూ ఇవ్వదు. వెధవ చాకిరీ. రాలే బాదం ఆకులని ఏరలేక చస్తున్నాను." అలాగేలే. బొగ్గుల రాముడితో చెప్పి కొట్టిస్తాను" అనేవారు.

        same ఇలాగే అనేవాళ్ళు మా అమ్మ వాళ్ళు,కొట్టిచ్చేద్దాము ఎందుకు చిమ్మించటానికి నెలకు 25 రూపాయలు  అనవసరం గా ఖర్చు అని.మనం పెట్టె ఎన్నో అనవసర ఖర్చులతో పోలిస్తే ఒక 25 రూపాయలు కష్టం కాదు కదా,దానికోసం తాతల నాటి చెట్టు కొట్టిస్తామా.

"ఆయన విస్తళ్ళు కుట్టడం నాకు ఆనందంగా ఉండేది. చీపురుపుల్లని తీసుకుని దాన్ని మధ్యకి చీల్చేవారు. రెండు బాదం ఆకులని పక్కపక్కనే ఉంచి పూచిక పుల్లని వాటి అంచుల్లోకి చొప్పించి కుట్టి విరిచేవాడు. అలా రెండు పూచిక పుల్లలు పూర్తయ్యేసరికి ఓ గుండ్రటి బాదం విస్తరి తయారయ్యేది."

    మా ఇంట్లో కూడా  భోజనం,టిఫిన్స్  కు కూడా ఈ ఆకులనే విస్తరి లాగా కుట్టి వాడేవాళ్ళం ,పచ్చని ఆకులో తింటే ఆరోగ్యానికి మంచిది అని.

     మా అమ్మ వాళ్ళు కూడా ఇప్పుడు ఇల్లు పాతకాలం ది కదా మొత్తం పడేసి (చెట్టు తో) సహా ఇల్లు కడదాము అని అనుకుంటున్నారు,నాకు కూడా మల్లాది గారికి వచ్చినట్టే దిగులు వచ్చేసింది.ఇంట్లో ఉన్న ఇలాంటి పెద్ద పెద్ద చెట్లే అడ్డం వస్తాయి అందరికి.

     మనుషుల తో కంటే ఇలాంటి చెట్లు,పక్షులు,జంతువుల తో మనకు తెలియకుండా అనుబంధం ఏర్పడుతుంది.

మల్లాది గారు చాలా సులభ శైలిలో రాసిన విధానం బాగుంది.ఇంట్లోని చెట్టు మీద ఆయనకు ఉన్న ప్రేమను బాగా రాసారు.పెద్ద పెద్ద చెట్లు(మామిడి,బాదం ఇలాంటివి) ఉంటే చక్కగా నీడను ఇస్తాయి,,చల్లని గాలి వస్తాయి,,మనం కొత్తగా నాటక పోయిన ఉన్న చెట్లని నాశనం చేయకపోతే అదే చాలు అని మల్లాది గారు చెప్పకనేచెప్పారు.. .

 మల్లాది గారు రాసిన వాక్యాలు చదువుతుంటే నా చిన్నతనం నా కళ్ళముందు కడులాడుతూ ఉంది,,మేము కూడా ఇలాగె చేసేవాళ్ళం కదా అని అనిపించి కాసేపు నా చిన్నతనం లోకి నా మనస్సు పరుగులు తీసింది..

మల్లాది గారు రాసిన కధ లింక్ ఇక్కడ ఇస్తున్నాను మీరు కూడా చదవండి., 

http://www.kathajagat.com/katha-jagattuloki-adugidandi/ma-badam-cettu---malladi-venkata-krsnamurti