ఇప్పుడే నేను టీవీ లో ఫ్లాష్ న్యూస చూసా...ఒక ఇంజనీరింగ్ స్టూడెంట్ ఆత్మహత్యా అని...కారణము తనకు బ్రతుకు మీద ఇష్టం లేదు అని....అప్పుడే ఈ వయసు కే బ్రతుకు మీద విరక్తి.... వాళ్ల అమ్మ వాళ్ళు ఎంత కష్టపడి ఫీజు కట్టి చదివిస్తుంటే... వాళ్ళ ఆశల మీద నీళ్లు చల్లి... వెళ్ళిపోయింది..... ఎందుకో అంత ఆవేశం గ నిర్ణయాలు తెసుకుంటారో....ఈ మధ్య కాలం లో ఆత్మహత్యలు చాల ఎక్కువ అయినాయి.. భర్త కోప్పడ్డాడు అని నిన్న ఒక వివాహిత ఆత్మహత్యా చేసుకుంది తన ఏడాదిన్నర బాబు ను వదిలేసి....పాపం అ చిన్నారి ఆలనా పాలనా ఎవరు చూస్తారు.... ఎంతైనా అమ్మ ను సాటి రారు కదా....కొంచం కంట్రోల్ చేసుకొంటే.... లైఫ్ మిగిలేది కదా...నాకు చాలా బాధ వేసింది ఈ సంఘటనలు చూసి...
నాకు ఉన్నాడు ఒక బాబు 14 నెలలు ... బాగా విసిగిస్తుంటే చిన్న గ ఒక దెబ్బ వేద్దాం అని చేయి ఎత్తాను...ఫస్ట్ టైం వాడి మీద చేయి లేపటం... వాడు అలా లేపటం చూసి గలగల నవ్వాడు....ఏదో అడిస్తున్నట్టు నవ్వాడు.... నిమిషం లో కోపం ఎగిరి పోయింది నాకు..... వాడికి దెబ్బ కొడ్తోంది అన్నా విషయం కూడా తెలియదు... పసివాడు పాపం... అలంటి పసివాడిని వదిలేసి ఆమె అఘాయిత్యం చేసిందంటే నాకు ఎందుకో తెలియని కోపం ,బాధ వచ్చేసాయి .. ఒక్కసారి కూడా తన తర్వాత బాబు ఎలాగా అని సందేం కూడా రాలేదా అనిపిస్తుంది.....
ఇది చదివి కొంతమంది ఇన కోపం ను ఆవేశం ను కంట్రోల్ చేసుకుంటారు అని రాస్తున్నాను...
విచిత్రం ఏమిటి అంటే ఇది న ఫస్ట్ బ్లాగ్.... ఎప్పటినుండో ఒకటి బ్లాగ్ ఓపెన్ చేయాలి అనుకున్నాను... ఇవాళ ఈ సంఘటనా తో ప్రారంభం అయింది....
No comments:
Post a Comment